مساله پروژه طراحی 360 واحد مسکونی در 14 طبقه با توجه به ویژگی های اقلیمی و مساله وزش باد همراه خاک در منطقه و داشتن فضای مناسب اجتماعی و تفریحی مشترک برای مجموعه بود.

در جریان طراحی سعی کردیم همزمان به مقياس هاي شهري ، منطقه اي و انساني پروژه و گفتگوي مناسب پروژه با بافت و سايت پيرامون و بهره گيري از نکات مطلوب سايت ، نظير فضاي سبز اطراف و باد مطلوب غربی توجه کنیم و با جهت گیری مناسب از مزاحمت باد نامطلوب شرقی کم کنیم.

توجه به کيفيت هاي موجود در معماري ايراني و سعي در به کارگيري آن کيفيت ها با شکلي متفاوت و منطبق با شرايط حاکم بر طرح يکي از مسايلي بود که در روند کار مورد توجه گروه طراحي قرار داشت. سطوح خارجي ساده و بي پيرايش، تمرکز بر فضاهاي دروني و داخلي، استفاده از سطوح آب در کنار رو کردن به سمت باد مطلوب، استفاده از گياهان و درختان در فضاهاي عمومي و مرکزي، تلاش براي استفاده حد اکثري از نور خورشيد در زمستان و مهار آن با در نظر گرفتن تراسهاي عميق و پنجره هاي تو نشسته در تابستان، ایده هایی هستند که جریان طراحی پروژه را به پیش بردند.

در روند طراحي سعي بر اين بود تا در عين درنظر گرفتن اهداف برنامه مبني بر تامين  واحدهاي 120 متري دوخوابه، واحدهاي سه خوابه و همينطور دوبلکس در نظر گرفته شود تا هم امکان انتخاب بيشتر براي مصرف کنندگان فراهم آيد و هم بتوان از کيفيت ارتفاعي به دست آمده در تراس واحد هاي دوبلکس استفاده نمود. اين تنوع تيپ واحدها سبب مي شود تا استفاده کنندگان با شرايط متفاوت سني (جوان، ميانسال و کهنسال) و خانوادگي (از قبيل تعداد فرزندان) امکان زندگي در اين مجموعه را داشته باشند.